ای بندگان خدا بعد از مرگ، قبر برای کسی که آمرزیده نشود از مرگ بدتر است، بترسید از تنگی قبر و سختی و فشار و تاریکی و غربت آن قبر هر روز می‌گوید: من خانه وحشت وترس و اضطراب و دلهره‌ام و من خانه کرمها هستم. قبر یا باغی از باغ‌های بهشت است و یا گودالی از گودال‌های دوزخ. و این که خداوند در قرآن دشمنانش را ترسانده و فرموده: آنان زندگانی سختی خواهند داشت، آن عذاب قبر است. همانا خداوند بر کافر در قبرش نود و نه مار مسلط می‌کند تا گوشتش را نیش بزنند و استخوانهایش رابشکنند و تا روز قیامت او را عذاب دهند و پیش اون رفت و آمد کنند.
اگر یکی از آن مارها و افعی‌ها در روی زمین نفس بکشد هیچ زراعت و کشتی از شدت حرارت نفس او سالم نمی‌ماند و خشک می‌شود. ای بندگان خدا چگونه نفس ضعیف و بدن‌های ظریف و ناتوان شما توانایی مقابله با آن عذابها را دارد؟
وقتی آدم کافر در قبر دفن می‌شود قبر می گوید: تو مبغوض ترین کسی بودی که در روی من راه می‌رفتی حالا که آمدی داخل من و من بر تو ولایت پیدا کردم می‌دانم با تو چیکار کنم آن گاه چنان فشار بر او وارد می‌کند که دنده‌هایش داخل هم فرو می‌روند.
بنابر این، ای بندگان خدا شما که می‌توانید به کم قناعت و کفایت کنید به یاد نفس و جسمتان باشید و کارهایی را که خداوند دوست دارد انجام دهید و کارهایی را که خداوند بدش می‌آید ترک کنید.
منبع: بحار ج 6 ص218
داستانهای شگفت انگیزی از قبر و اجساد سالم
