دیدار روح از جسد در قبر

در تفسیر مجمع البیان در ذیل آیات مربوط به برزخ می‌گوید،

وقتی سه روز از دفن میت بگذرد، روح او از خدا اجازه می‌گیرد تا در قبر به جسدش سری بزند، هنگامی که به قبر می‌بیند آب از بینی و دهان و گوشهایش جاری است. پس گریه‌اش می‌گیرد و میگوید:

ای بدن بیچاره من! آیا به خاطر داری ایام زنده بودنت را در دنیا؟ این است منزل وحشت و بلا و پوسیده شدن بدن! و این است جای غم و پشیمانی!

سپس به آسمان می‌رود و بعد از پنج روز دوباره اجازه می‌گیرد و بر می‌گردد، وقتی به قبر می‌آید می‌بیند چرک و زرد آب از بینی و دهان و گوشهایش جاری است، باز گریه می‌کند و می‌گوید:

ای بدن بیچاره من! آیا هیچ در دنیا به فکر اینجا بودی تا چیزی از پیش بفرستی که اینجا به دردت بخورد؟!

دوباره به آسمان می‌رود و بعد ار هفت روز دوباره اجازه می‌گیرد و بر می‌گردد و می‌بیند خون و چرک مانند سیل از بینی و دهان و گوشهایش جاری است و و کرم به آن افتاده، باز گریه می‌کند و می‌گوید:

این منزل جای محنت و بلا و عقربها و کرمهاست. آیا هیچ به فکر اینجا بودی؟ کجایند آن اقوامت که کوچکترین ناراحتی پیدا می‌کردی دور و برت را می‌گرفتند؟!

امام صادق(ع) فرموده: میان دنیا و آخرت، هزار عقبه است که آسان‌ترین آنها مرگ است. همچنین امام صادق به ابوبصیر فرموده: به یاد آور آن وقتی را که تنها در قبر باشی و چشمهایت از حدقه در بیاید و به صورتت بریزد و بند بند بدنت از هم جدا شود و گوشت بدنت را کرمها بخورند و خیال کن در آن حال هستی و هیچ زاد و توشه‌ای هم نداریو از خداوند میخواهی که تو را به دنیا برگرداند که جبران مافات کنی.

حال که اینجا هستی تصور کن این خواسته تو را خداوند اجابت کرده و به دنیا برگردانده، پس تا وقت باقی است جبران کن و کارهایی که مورد رضای خداوند است انجام بده و از کارهایی که موجب نارضایتی و سحظ خداوند است دست بکش.

منبع: کفایه الموحدین،ج4،ص254

داستانهای شگفت انگیزی از قبر و اجساد سالم ص28